ما شاء اللهترکیب اولما: موصولهشاء الله: جمله صله محلی از اعراب نداردشاء: فعل ماضی مبنی بر فتحالله: فاعل مرفوع به ضمهعائد صله: ه (مفعول به) که محذوف است، تقدیر به این صورت است، ما شاء ه اللهنقش (ما) : خبر برای مبتدای محذوف، تقدیر به این صورت است (هذا ما شاء الله) ، (الامر ما شاء الله)ترکیب دومما شاء اللهما: شرطیهشاء: فعل ماضی مبنی بر فتح، فعل شرط، جواب شرط محذوف و تقدیر اینگونه است(ما شاء الله کان(تامه)او استقر او وجب) الله: فاعل مرفوع به ضمهنقش (ما)؛1. مبتدا، فعل شرط و جواب می شود خبر2. مفعول به برای فعل شرطاینجا به خاطر این که فعل شرط نیاز به مفعول به دارد (ما) را مفعول به برای فعل شرط میگیریم ...

در بهار ۱۴۰۰ سال پیش، درخت جوان اسلام شکوفه زد، این شکوفه از دست عصاره خلقت سیراب می شد، شکوفه جوان بهشتی که از ابتدا بوی سیب می داد در عالم یک خانه تکانی عظیمی به راه انداخت تا جهان را مهیای بهار ظهور کند و اکنون در ۱۴۰۰ حاضر، این شکوفه، میوه ای داد که از بوی خوش آن همگان متحیر اند.همه قلبها برای استشمام این بوی خوش، ماسک نفاق را کنار زده و همه یک صدا نحو ملجأ خود می شتابند و در تردد خود به سوی محبوب، تردد به خود راه نمی دهند و در مسیر خود، روز و شب خود را در خارج از زمان طی می کنند.او همان آهن ربای طلایی است که قلوب طلایی را از دوردستها جذب خود می کند.او همان منزلی است که خواسته ها در توقف گاه او، طی السماء می کند.او همان است که تمام ستارگان از کهکشان او، پا به زمین می گذارند و به مقام سیادت دست می یابند.او همان عطشانی است که خاکش، آب حیات شد.او همان حاجیی است که در مکانی بسیار دورتر از مکه، اعمال حجش را با قربانی خود به اتمام رساند.و او همان مولودی است که در تولدش مرثیه شهادت خوانده شد.آیا او را شناختی؟! او همان شناخته شده ای است که شناخته نشد.آری شعبان در سومش، سومین آورد و ۱۲ روز بعد، دوازدهمین آورد. چه با برکت! آغاز و پایان آورد.به شکرانه اش یک ماه نمی خورم و نمی آشامم چرا که در درگاه تو سیراب عشق حسین هستم.پ.ن: در این نوشته، مضمون هشت روایت وجود دارد. پ.ن: به قلم مصباح الدجی (استادم)  ...